Superwizja konsultacyjna odnosi się do takiej sytuacji, gdy doświadczony i wykwalifikowany psychoterapeuta zwraca się do terapeuty równie wykwalifikowanego lub posiadającego w tej dziedzinie wyższy stopień specjalizacji (superwizor PTP) z prośbą o konsultację procesu terapeutycznego, którego jest inspiratorem.

Korzyścią tego rodzaju konsultacji dla doświadczonego terapeuty jest możliwość poszerzenia swojej dotychczasowej wiedzy, możność monitorowania praktyki pod względem etycznym, analizowania i usuwania napotykanych trudności relacyjnych z danym klientem co znacznie wpływa na skuteczność leczenia.

Superwizja i psychoterapia są odrębnymi dziedzinami leczniczego oddziaływania w odniesieniu do osób wykazujących trudności psychofizyczne a to co je łączy, to doskonalenie procesu terapii.
Psychoterapia dąży do inspirowania klienta do rozwijania swojego potencjału witalnego, udzielania wsparcia i pomocy w pokonywaniu trudności, leczeniu chorobowych objawów.

Celem superwizji jest dobro klientów, których, terapeuta ma pod swoją opieką, co uzyskiwane jest poprzez wnikliwą analizę procesu terapeutycznego w współpracy z superwizorem.

Superwizowanie procesu terapeutycznego i związanego z nimi problemami jest zawsze uzgadniane z osobą, która jest zaangażowana w proces w związku z problemami, które przeżywa. Konsultacja taka opiera się na zasadzie anonimowości co oznacza że dane osobowe osób leczonych pozostają tajemnicą dostępną tylko dla terapeuty prowadzącego proces. W sytuacji, gdy proces napotyka na przeszkody, terapeuta omawia to z klientem proponując poddanie analizie jego przebiegu poprzez superwizję.

Brak zgody klienta na superwizję procesu terapeutycznego jest przestrzegane bezwarunkowo.